Naar huis

Om 09.45 uur mogen we van boord in IJmuiden. We nemen nog één keer een toeristische route. We gaan via Uithoorn, Vinkeveen, Maartensdijk en Zeist. Jan steekt bij het KNVB-sportcentrum spontaan zijn middelvinger op. Waar zou dat nou door komen.
Wat ons al direct opviel toen we van de boot kwamen was het drukke verkeer, de vele verkeerslichten en drempels. Tjonge jonge wat is Nederland (over)georganiseerd.
Via Woudenberg, Ede enz naar Velp, waar we om 13.00 uur aankomen en Marga ons verrast met oranje tompoezen met de Nederlandse vlag; dit om al vast een beetje in de stemming te komen voor vanavond, de wedstrijd Nederland-Spanje.
Daarna gaan Hans en ik ieder ook op weg naar huis, want ondanks een beregezellige vakantie met zijn drieën is het ook weer fijn om naar huis te gaan.
Als ik zo nog een terugdenk aan de laatste twee weken in Schotland dan zijn me een aantal dingen opgevallen.
Schotland is een dunbevolkt land, met prachtige heuvels en zelfs bergen. Er zijn veel vrouwen die lange armen moeten hebben om te eten, er zijn prachtige smalle en bochtige wegen met veel schapen, er zijn eveneens veel vrouwen die héél goed kunnen zitten, prachtige kustwegen, schitterende kastelen en veel historie en veel vrouwen die héél dankbaar zijn. Overigens zie je er ook veel dikke mannen en veel roodharigen. In ede zie je die niet zoveel, ze vallen daardoor makkelijk op maar daar zouden ze in de grote massa opgaan.
Jongens, nogmaals: ik heb ondanks de pech aan mijn motor een heerlijke vakantie gehad waarin we heerlijk hebben gereden en veel hebben gelachen. Daarvoor mijn dank en ik hoop volgend jaar jullie allemaal weer op de hoogte te houden van onze avonturen in een ander deel van Europa.