De Lama

20 juni 2007 van Roros naar Munkedal.

Na het ontbijt en de betaling van de hotelrekening zijn we op weg gegaan voor een prachtige dag. We vertrokken om 08.45 uur en reden een prachtige weg: de 30 tot Tolga en vervolgenden onze weg over de 26 met als eerste doel van de trip: het Vikingskippet in Hamar. Onze reisleider Jan had het met deze route weer helemaal goed gedaan.
De 26 is een prachtige weg, waar veel meren en bossen aanliggen. In het begin zien we aan weerskanten van de weg nog besneeuwde bergtoppen maar die verdwijnen geleidelijk. Bij twee meren wordt kort gestopt voor een fotosessie. Jan begint steeds vaker zelf aan te geven, dat ergens mooie foto's zouden kunnen worden gemaakt. Ook dit is een kwaliteit van een goede reisleider. Met name Hans legt de prachtige details vast op zijn digitaal gevoelige plaat. De meren zijn zo rimpeloos, dat je de wolkenpartijen en de sparren en dennen, die de meren omzomen gedetaileerd in de meren weerspiegeld ziet.
Gedurende onze gehele trip hebben we slechts twee maal een korte flits van een eland gezien. De momenten waren zo kort, dat stoppen, laat staan fotograferen onmogelijk was.
Maar plotseling doemde een groot beest voor ons op weg op. Toen we dichterbij kwamen zagen we het: weer geen eland, maar een heuse bruin-witte lam, die toen wij stopten ons dreigend aankeek (niet nieste), maar toch eieren voor zijn geld koos en schielijk het bos in vluchtte. Ook hier zie je dus, dat het klimaat en dus ook de natuur aan het veranderen is.
Kort daarna kregen we een korte, maar hevige regenbui, die Jan noopte zijn regenpak over zijn leren outfit aan te trekken.
Van de 26 kwamen we een 15-tal kilometers voor Hamar op de E6 en om 12.45 uur draaiden we onze motoren het terrein van het Vikingskippet op. We parkeerden onze motoren in de buurt van de ingang. Hans had de motoren het liefst vóór de receptie van de olympische ijshal geparkeerd, want het motto van Hans is: "Een motorijder loopt zo min mogelijk en doet zoveel mogelijk op de motor."
Na pp 30 Nkr te hebben betaald betreden we de heilige schaatsgrond van Hamar, waar ook veel Nederlandse successen zijn gevierd.
Er ligt geen ijsvloer, maar zo te zien zijn er een school voetbal- en handbaltoernooi gespeeld.
Na de nodige foto's binnen te hebben genomen vertrekken we richting Halden. Dit ligt voorbij Oslo in het zuiden van Noorwegen. We rijden nog een stuk ov er de E6 die zeer druk is en waar een enorme vlagerige harde wind staat, waar ik met mijn motor veel last van heb. Hans en Jan besturen hun motoren met één hand echter fluitend.
Gelukkig kunnen we vlak onder Oslo weer van de E6 af en pakken we bij Lilleström de 22 naar Halden. Het is weer een beauty van een weg met heerlijk lopende bochten, die na zo'n verveldend stuk snelweg mijn zelfvertrouwen en motorplezier weer een positieve impuls geven.
We stoppen na een tijdje voor wat foto's - onder andere van een prachtig veld met paars en rose lupinen - en een kop koffie.
Om 19.00 uur passeren we Noors-Zwwdse grens en beëindige deze dag in een motel in Munkedal aan de snelweg naar Göteborg. Ondanks de ligging aan de snelweg hebben we prima kamers en smaakte het eten prima.
Na het eten krijgen we via de mobiele telefoon van Jan een life-verslag via Egbert Nijstad van de strafschoppenserie van het Nederlands elftal onder 21 tegen Engeland.
Tegen de Nederlandse gewoonte in wordt het hierbij 13-12 voor Nederlland.
We stippelen nog even de route voor de volgende dag uit. We verlangen alle drie naar huis. maar we blijven wel toeristisch rijden. Dit betekent zo min mogelijk snelweg en genieten van de omgeving én van het motorrijden.
De bedoeling is om morgen bij Göteborg over te steken naar Frederikshaven in Denemarken.
Na een korte wandeling over het parkeerterrein met heel veel vrachtwagens gaan we naar bed.

Groeten

Hans, Jan en Paul